Wat is een Tween? - Het blanco gezicht
Dit is mijn allereerste blogpost en ik wilde eraan voorafgaan door te zeggen dat ik geen expert op het gebied van ouderschap ben, ik ben een moeder van drie prachtige kinderen en dat is waar mijn kwalificatie om zoiets als dit te bespreken begint en eindigt. De verhalen op mijn blog zijn mijn ervaringen en als iemand resoneert met mijn ervaringen, kunnen we hier hopelijk samen doorheen lachen. Dit is een LEUKE blog, eerlijk maar leuk, met een vleugje Ierse/Australische/Nederlandse humor (misschien moet ik daar ook een blogpost over schrijven). Pak voor nu een kopje thee/koffie/water of iets sterkers en stap aan boord van dit ouderschapstraject.
Als moeder van drie kinderen die door de jaren heen allemaal hun uitdagingen hebben gehad, had niets mij op de TWEENAGER kunnen voorbereiden. Ik had de zin gehoord en lachte om collega-vrienden die me verhalen vertelden over hun 10/11/12-jarigen die schijnbaar veranderden 's nachts in niet zo aardige 10/11/12-jarigen.. Tweenagers...
Als moeder, een beetje zoals de verschrikkelijke tweeën, had ik mezelf voorbereid op de tienerjaren. De voetstampende, oogrollende, puistjes knallende tienerjaren, ik heb alle ouderschapsboeken gelezen en voelde me sterk in mijn voornemen om de beste te zijn. en de coolste moeder voor mijn tieners die ooit was.. maar ik wist eigenlijk niet dat er iets daarvoor was, net zo uitdagend en huiveringwekkend...
Toen ontdekte ik op een dag dat het was gebeurd. Mijn lieve, grappige meisje was Tween geworden. Het was als een wervelwind, het begon met het 'Blank Face', een term die we nu in ons huis weglachen, maar als het gebeurt, betekent het meestal er staat nog iets ergers te gebeuren... De Blank Face-look kan elke ouder ertoe brengen weg te rennen en zich in een kast te verstoppen.. de Blank Face is de look van niets anders dan alles. The Blank Face is gevuld met verwarring, woede, verveling en zegt: "Ik luister niet, en ik wil ook niet luisteren". Blank Face kan 's ochtends als eerste gebeuren als je je tweenager uit bed aanmoedigt en vraagt wat ze doet /hij/zij wil ontbijten, of als laatste 's avonds als je welterusten gaat zeggen, ik doe altijd de goedenacht, meestal om mobiele telefoons en andere elektronische apparaten aan te schaffen, om te controleren of hun tandenborstel nat is (makkelijker dan vragen of je gepoetst hebt je tanden..) en om gewoon welterusten te zeggen.. maar als ouder aan het einde van het Blanke Gezicht ben ik al minstens een jaar tot de conclusie gekomen dat het Blanke Gezicht al het bovenstaande betekent, maar er is een klein essentieel stukje informatie die het Blanke Gezicht ook betekent, het betekent, ongeacht wat er eerder is gebeurd of wat er gaat gebeuren, dat een KNUFFEL nodig is. De knuffel kan worden ontvangen met de stijfheid van een houten plank (mijn tweenager was nooit een grote knuffelaar, maar sinds het begin van de tweenaging is het aantal knuffels hoger dan ooit (je moet naar de positieve punten kijken), anders kan het zo vloeibaar als water worden, de knuffel brengt vaak tranen met zich mee, soms een woedende tirade, maar vaker wel dan niet eindigde met - "Ik weet niet waarom ik me zo voel"
En dat is de manier waarop we ontdekten dat we een Tweenager hadden.
Over mij
Moeder van 3 kinderen, 2 honden en een pony, vrouw en taxichauffeur, persoonlijke assistent, ponytrimmer, hondentrimmer, zwemcoach, voetbalcoach, paardrijcoach, chef-kok, huiswerkcontroleur, huishoudster en zelfbenoemd supermens (misschien wel en geef mezelf die titel zoals niemand anders dat zal doen!)